Het vrouwtje van de sabelsprinkhaan heeft een sabelvormige legboor om eitjes mee te leggen. De sabel is ongevaarlijk, ze kan er niet mee steken. Sabelsprinkhanen hebben lange, dunne voelsprieten op hun kop. Mannetjes maken geluid door hun linker- en rechtervleugel snel over elkaar te bewegen. De vrouwtjes horen dit geluid met een gehoororgaan in de voorpoten. Sabelsprinkhanen eten bladeren, bloemen en zaden maar ook andere insecten. Ze hebben een schutkleur zodat ze in hun leefomgeving niet opvallen voor vijanden en prooien.