De mastodont van Auvergne was een vroege slurfdrager die ook in Nederland leefde. Hij had extreem lange slagtanden. Deze konden wel vier meter lang worden, bijna even lang als zijn lichaam. Mastodont betekent letterlijk tepeltand. Dit slaat op de knobbelrijen op zijn kiezen, die doen denken aan rijen tepels. Het knobbelgebit was geschikt om zacht voedsel te vermalen, zoals twijgen, bladeren en vruchten. De mastodont van Auvergne was dan ook een typische bosbewoner.