Saiga tatarica (Linnaeus, 1766)

De saiga is een middelgrote, lichtbruine antilope met lange hoorns en een opvallend grote, flexibele neus met wijde neusgaten. De neus is een stoffilter, al reguleert hij er ook zijn lichaamstemperatuur mee. Daarnaast ruikt hij op kilometers afstand een vochtig grasland. De grazers leven in kuddes. Wanneer het voedsel opraakt, trekken ze naar nieuwe gebieden met voldoende grassen, kruiden en mossen. Tijdens de bronsttijd bevechten mannetjes elkaar met hun hoorns en verdedigen zo hun harem. De vrouwtjes zijn vijf maanden zwanger en bevallen meestal van twee jongen.

%LABEL% (%SOURCE%)