Waptia fieldensis is een van de bekendste fossielen uit de Burgess Shale. Het zeediertje van zo’n 8 cm lang had twee lange antennes en goed ontwikkelde samengestelde ogen op korte steeltjes. Met het tweekleppig schildje aan de voorzijde kon het diertje zowel zijn kopje als - in het geval van een vrouwtje - haar eitjes beschermen. Dit is typisch voor de uitgestorven groep kreeftachtigen waar hij bij hoorde. Toch wijkt Waptia qua lichaamsbouw ook af van deze groep, onder andere vanwege zijn korte voorpootjes.